ငယ္ငယ္တုန္းကအၿဖစ္ေလးတခုသြားသတိရတယ္။က်ေနာ္တုိ႔ရပ္ကြက္ထဲကကုိဖုိးလုံးဆုိတာေတာ္ေတာ္နံမည္္ ႀကီးတယ္ အေကာင္းႀကီးတာေတာ႔မဟုတ္ဘူး ဆုိးတာ မုိက္ရုိင္း ရမ္းကားတာ ၊ လူသတ္မူ႔ၿဖစ္ၿပီး ေထာင္ကၿပန္လြတ္လာေတာ႔ မုိက္ရုိင္းရမ္းကားတာ ပုိဆုိးလာတယ္။ သူနဲ႔ေတာ္ယုံလူေတြက မယွဥ္ႀကဘူး ေရွာင္ႀကတယ္၊ သူအရက္ဘုိးေတာင္းရင္လည္း တခ်ဳိ႕သူေတြကေႀကာက္ႀကေတာ႔ ေပးႀကတယ္၊ ဒါကုိ သူကုိသေဘာက် ဂုဏ္ယူေနတာ၊ လူေတြက သူ႔ကုိေႀကာက္ေနတာကုိ သူက ပီတိၿဖစ္ေနတာ။ သူ႔ဘ၀မွာ တၿခားဂုဏ္ယူစရာဆုိတာလည္းမရွိေလေတာ႔ လူေတြကုိ ေႀကာက္ေအာင္လုပ္ အႏုိင္က်င္႔ ဗုိလ္က်ၿပီးမွ သူ႔ဘ၀ကုိရပ္တည္ေနရတာ…ေထာင္ဆုိတာသူ႔ဘ၀အတြက္အိမ္ဦးနဲ႔ႀကမ္းၿပင္……….လူတေယာက္ကုိရုိက္လုိက္ႏွက္ရုိက္ရမွာကုိလည္း နည္းနည္းေလးမွ ကုိယ္ခ်င္းမစာတတ္သူ…..
No comments:
Post a Comment